Δραστηριότητες
Ένα από τα 81 ακατοίκητα νησιά της Κρήτης. Βρίσκεται 8 ναυτικά μίλια νότια της Ιεράπετρας. Παρόλο που η ανθρώπινη παρουσία στο Γαϊδουρονήσι αναφέρεται ότι άρχισε από την Μινωική περίοδο, το νησί δεν έχει επηρεαστεί από αυτήν. Τα γαλαζοπράσινα νερά, οι λεπτόκοκκες χρυσαφένιες παραλίες ο τεράστιος αριθμός κοχυλιών της βόρειας παραλίας και το όμορφο κεδροδάσος είναι από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού. Το νησί είναι σχεδόν επίπεδο.. Ολοήμερες εκδρομές πραγματοποιούνται καθημερινά από τα μέσα Μαίου μέχρι και το τέλος του Σεπτεμβρίου.
ΧΡΥΣΗ ο Παράδεισος πάνω στη γη .εκεί που ενώνεται το γαλάζιο του ουρανού με το γαλάζιο της θάλασσας πάνω σε μια μικρή λωρίδα γης απερίγραπτης ομορφιάς
Αξέχαστη θα σας μείνει η μονοήμερη κρουαζιέρα με το πειρατικό πλοίο στο πανέμορφο Κουφονησι στο νησί όπου οι Μινωιτες παρασκεύαζαν την πορφύρα.
Μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε τα φαράγγια της περιοχής
Φαράγγι του ΧΑ, Φαράγγι των Μύθων, Φαράγγι των Περοβολακιων
Να κάνετε αναρρίχηση στα μοναδικά βουνά Η να απολαύσετε το υπέροχο βυθό των κρυστάλλινων νερών της μεγάλης παραλίας
Να πάτε στο Θεριόσπηλιο Μια πανέμορφη σπηλιά , με σταλαγμίτες, κοντά στο Καβούσι.
Τα Γουρνιά είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους στην Ευρώπη. Βρίσκονται 15 χιλ. βόρεια της Ιεράπετρας. Ο οικισμός χρονολογείται από το 1600 -1800 π.Χ. Οι ανασκαφές στα Γουρνιά διεξήχθησαν το 1901-1904 από την Αμερικανίδα αρχαιολόγο Harriet Boyd-Hawes και τους συνεργάτες της. Τα Γουρνιά δίνουν την εικόνα της καθημερινής ζωής των Μινωιτών που ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την αγγειοπλαστική και την υφαντουργία, αφού αποκαλύφθηκαν διάφορα εργαλεία (σμίλες, αγκίστρια, σφυριά κλπ.) που το επιβεβαιώνουν. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως και άλλα πολυτελέστερα αγγεία (όπως ρυτά και τελετουργικά αγγεία).
Σύμφωνα με την παράδοση η ανέγερση του άρχισε από τον Γενοβέζο πειρατή Πεσκατόρε το 1212μ.Χ. Η σημερινή του ονομασία “Καλές” προέρχεται από την τουρκική λέξη “κουλές” που σημαίνει πύργος. Σήμερα κοσμεί το λιμάνι και είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες όλο τον χρόνο.
Σώζεται μέχρι τις ημέρες μας και βρίσκεται στην παλιά πόλη. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές κτίστηκε στα τέλη του περασμένου αιώνα. Υπάρχει μουσουλμανική επιγραφή από το Κοράνι στο ανώφλιο στην είσοδο του. Δίπλα του υπάρχει η μουσουλμανική βρύση.
Ήταν Ιούλιος του 1798, όταν ο στόλος του Ναπολέοντα κατά την διαδρομή του στην Αίγυπτο κατά των Μαμελούκων, αγκυροβόλησε στα ανοιχτά της Ιεράπετρας. Ο Βοναπάρτης φιλοξενήθηκε από μια οικογένεια στην παλιά πόλη. Το παλιό Κρητικό σπίτι διατηρεί ακόμα την ανάμνηση της ιστορικής επίσκεψης.
Το Οθωμανικό σχολείο (Μεχτέπι) κτίστηκε το 1899, μετά την απελευθέρωση για τα Τουρκόπουλα. Σήμερα στεγάζει την αρχαιολογική συλλογή της Ιεράπετρας. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει ευρήματα από διάφορες περιόδους όπως πήλινες σαρκοφάγους, αμφορείς με γραφικές παραστάσεις, επιγραφές, γλυπτά, νομίσματα, και το πανέμορφο άγαλμα της πεπλοφόρου θεάς Περσεφόνης, θεά της Ιεράπετρας .
Βρίσκεται στο χωριό Μύρτος δυτικά της Ιεράπετρας. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ευρήματα από την Μινωική περίοδο, παλιά αγροτικά εργαλεία, όπλα από τους Βαλκανικούς πολέμους κ.α.
Βρίσκεται στο χωριό Βαϊνιά βόρεια της Ιεράπετρας. Ένα μικρό λαογραφικό μουσείο με πλήθος παλιών αγροτικών εργαλείων, υφαντικών, και οικιακών αντικειμένων.
Θεωρείται η πιο παλιά εκκλησία της πόλης. Κτίστηκε τον 14ο αιώνα. Έχει ένα ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και αξιόλογες αγιογραφίες. Σε αυτήν την εκκλησία έχει διατηρηθεί το έθιμο να καίγεται ο Ιούδας κάθε Πάσχα.
Νοτιοανατολικά του χωριού Μεσελέροι βρίσκεται το παλιό Μοναστήρι της Παναγίας της Βρυωμένης περιτριγυρισμένο από δέντρα. Φέρνει έντονα στο μυαλό το χώρο ενός αρχαίου ελληνικού ναού. Ο ναός χρονολογείται από το 1577. Η εκκλησία έχει ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες.
Κτισμένο μέσα σε πευκοδάσος κοντά στις Μάλλες βρίσκεται η Μονή Εξακουστής. Το αρχικό μοναστήρι ήταν πολύ παλιό αλλά ένα καινούριο χτίστηκε στη θέση του το 1960.
Στα νοτιοδυτικά παράλια της Ιεράπετρας, πάνω στην κορυφή ενός ψηλού λόφου που βλέπει στο Λιβυκό πέλαγος βρίσκεται ο προανακτορικός μινωικός οικισμός Φούρνου κορφή που ανασκάφτηκε το 1968-69 οπό τον P. Warren, και δημοσίευσε την ανασκαφή του το 1974. Οι τοίχοι είναι κτισμένοι κυρίως με πέτρες, αλλά και με πλίνθους και είχαν κόκκινο επίχρισμα. Ένα από τα κτίρια ήταν ιερό, στο οποίο βρέθηκε η περίφημη “Θεά της Μύρτου”.
Κοντά στο ομώνυμο χωριό στη θέση Κεφάλι, βοριά της Ιεράπετρας είναι ο μινωικός οικισμός που ανασκάφτηκε το 1903-6 από τον Αμερικανό R. Seager. Η κατοίκηση στη θέση αυτή ήταν αδιάκοπη από τα μέσα της προανακτορικής μέχρι και τη νεοανακτορική περίοδο και διαιρείται σε πέντε φάσεις: Τα πρώτα σπίτια χτίστηκαν στα μέσα της προανακτορικής περιόδου (Βόρεια και Νότια Οικία). Στη δεύτερη φάση του οικισμού, λίγο μετά τα μέσα της προανακτορικής, ανήκουν η περίφημη Ερυθρά ή Μεγάλη οικία και η Δυτική Οικία. Στην προανακτορική τρίτη φάση ανήκει ένα κτίριο στο Α. τμήμα του οικισμού, σε μια τέταρτη φάση ανήκουν λείψανα ενός κτιρίου στη Δ. πλευρά και στην τελευταία φάση (νεοανακτορική) ένα μεγάλο κτίριο στο ΒΑ. άκρο του χώρου.
Η λίμνη των Μπραμιανών είναι ένα φράγμα κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. Με το πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο υδροβιότοπο στην Κρήτη. Τα μεταναστευτικά πουλιά βρίσκουν εδώ ένα καταφύγιο για ανάπαυση κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους για τον νότο και κατά την επιστροφή τους στον βορρά. Τα Μπραμιανά είναι μια αυστηρά προστατευόμενη περιοχή και έχει χαρακτηριστεί Εθνικός δρυμός.